บทกวีนี้
กล่าวนอบน้อมพระคุณของบิดามารดา ผู้ได้เกื้อกูลมาตั้งแต่เล็กจนเติบโต คอยเฝ้าระวังรักษาประคับ
ประคองดูแลอยู่ไม่ยอมห่าง แม้จะ
ลำบากเท่าไรก็อดทนได้ เลี้ยงลูกอย่างทะนุถนอม ปกป้องอันตราย จนรอดพ้นอันตราย
เติบใหญ่ เป็นตัวเป็นตน
เปรียบประคุณของบิดามารดายิ่งกว่าภูเขา
หรือแผ่นดิน สุดที่จะทดแทนพระคุณ มากล้นนี้ได้ด้วยการบูชาอั...อ่านต่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น